The Fact About ปรปักษ์จำนน That No One Is Suggesting
The Fact About ปรปักษ์จำนน That No One Is Suggesting
Blog Article
เรื่องย่อ : เรื่องราวของ เสี่ยวเฉียว ชื่อเล่น หมานหมาน หญิงสาวสกุลเฉียวที่มีความงดงาม เฉลียวฉลาด รักครอบครัว มีเหตุจำเป็นและจำใจต้องแต่งกับ เว่ยเซ่า ท่านโหวผู้เย็นชา ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของสกุลเว่ย เป็นแม่ทัพใหญ่ ครองดินแดนโยวโจว แทนพี่สาว เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้น ส่วนพี่สาวนางเอกหนีไปกับคนรัก สำหรับเหตุผลที่นางยอมแต่งงาน เนื่องจากเห็นนิมิตการล่มสลายของตระกูลเฉียว และฝันเห็นพี่สาวถูกบีบคอตาย เธอจึงตัดสินใจช่วยเหลือให้พี่สาวหนีไปกับคนรัก แล้วตัวเองก็เข้าแต่งงานแทน เพื่อเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของตระกูล
พอได้อ่านก็รู้สึกพอใจมากๆ แน่นอนว่ามันไม่ได้เลิศเลอจนหยุดอ่านไม่ได้ แต่ก็รู้สึกสนุกดี นางเอกเองก็ไม่ได้ซู
ก่อนจะอ่านเราได้ไปอ่านรีวิวมาบ้างความชอบไม่ชอบคือครึ่งต่อครึ่งเลย เราเลยทำใจล่วงหน้าว่าอาจจะไม่สนุก แต่เราอ่าน ๆ ไปกลับคิดว่าดีกว่าที่คิดนะ ที่ว่าดีหมายถึงการดำเนินเรื่องโอเคเลยแม้จะเป็นแนวนางเอกย้อนเวลามาเข้าร่างคนอื่น (ซึ่งเป็นพล็อตที่เฝื่อมาก ๆ และมีเยอะมากจากหลากหลายสนพ) ความเก่งกาจของนางเราว่าก็พอดี ๆ อยู่ มันไม่ได้เก่งจนเกินไปเหมือนหลาย ๆ เรื่องที่เคยอ่าน แต่เก่งในแง่ควบคุมอารมณ์เป็น อ่านสถานการณ์ออก วางตัวเป็นและทำใจเก่งมากทำให้ตัวเองเอาตัวรอดไปได้โดยไม่ลำบากมากนัก
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ details ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
หนังสือขายดี หนังสือใหม่ หนังสือแนะนำ หนังสือใกล้วางจำหน่าย สำนักพิมพ์ ผู้เขียน ข่าวสารและกิจกรรม รีวิวโดยบุ๊คเมท สินค้า
พระเอกก็เก่งตามบทบาท ออกจะแข็งๆหน่อยๆ
ขอต้อนรับการเปิดตัวของ...ยัยซูเอ๋อหวง ....ด้วย...
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
ความเด็ดขาดของพระเอกยังเฉียบเหมือนเดิม ส่วนหมานหมานก็น่ารักฉลาดพูดมาก
ยาจกน้อยพลิกเกมกลายเป็นประธานจอมเผด็จการไล่จีบรักแรก
ยิ่งมองยิ่งตรงนิยาย สาวงามล่มเมืองที่สายตาฉ่ำวาวดูตัดพ้อออดอ้อน ขนาดเว่ยเซ่าเกลียดตระกูลนางเอกแทบตาย เจอหน้าแวบแรกยังติไม่ออก สเปคชิบหายแต่ชิบหายละเมื่อกี้เผลอยิ้มเหรอเนี่ย ขนาดเว่ยเซ่าจะด่ากราดเชื้อหมาบ้าขึ้น ยัยหมานแค่ทำหน้าน่าสงสาร จากเขี้ยวจะงอกคือหดเลย
อ่านจบแล้วก็ยังชอบมากกกกกก เหมือนเดิม
สิ่งที่ลำบากคือชื่อ.... ชื่อแคว้น ชื่อคน เยอะและคล้ายมาก อย่างตำแหน่ง จงเอ่า จางเอ่า อันนึก็งงไปเพราะนึกว่าคนเดียวกัน จำแต่ตัวหลังไงง เอ่า!
นางเอกไม่น่ารำคาญ มี nc มาเป็นระยะตลอด ☺️ไม่ตัดเข้าโคมแต่ก็ไม่ยัดเยียดจนน่าเกลียด